Można powiedzieć, że każda lornetka może być używana do astronomii, nawet te z małym powiększeniem i obiektywem. W końcu przez lornetkę zobaczysz o wiele więcej gwiazd niż gołym okiem.
Jednak gwiazdy obserwuje się w ciemności. Z tego powodu kluczowa jest większa źrenica wyjściowa.
Źrenica wyjściowa
Pojęcie źrenicy wyjściowej można bezpośrednio wyprowadzić ze współczynnika powiększenia i średnicy przedniej soczewki lornetki: średnica podzielona przez współczynnik powiększenia. Źrenica wyjściowa jest w rzeczywistości plamką światła, którą wytwarza lornetka i powinna padać na oko. Źrenica oka staje się większa, kiedy robi się ciemniej, aby złapać więcej światła. Jeśli źrenica wyjściowa jest większa niż źrenica oka, łatwiej jest ustawić oko za lornetką. Jeśli źrenica wyjściowa jest mniejsza, zauważysz, że dużo trudniej jest złapać dobry obraz.
Powiększenie
Każda lornetka ma oznaczenie takie jak np. 8x42. Pierwsza liczba (w tym przypadku 8) oznacza powiększenie. W tym przypadku obiekt jest przybliżony 8-krotnie. Jeśli obiekt znajduje się w odległości 80 metrów, będzie wyglądał, jakby był w odległości tylko 10 metrów. Ponieważ galaktyka znajduje się dość daleko, kluczowe jest kupno lornetki z dużym współczynnikiem powiększenia. Należy jednak mieć na uwadze, że współczynnik powiększenia większy niż 12x, powoduje, że utrzymanie stabilności obrazu jest o wiele trudniejsze. W takiej sytuacji zalecamy używanie statywu.
Średnica przedniej soczewki
Średnica przedniej soczewki podawana jest w milimetrach. Rozmiar przedniej soczewki determinuje ilość zbieranego światła. Im wyższa liczba, tym więcej światła będzie zbierała lornetka, a obraz będzie jaśniejszy. Jest to bardzo ważne, kiedy planujesz obserwować gwiazdy po zmierzchu lub w nocy.